دوریت زمستانی دیگر است ، کمتر از من دور شو ، باز سرما خورده ام
* * * * * * * * * * * * * * * * *
با یاد تو این ستاره ها رنگی بود / این دفتر خاطرات من سنگی بود
از درس کلاس عاشقی سهمم باز / یک زنگ فقط دوری و دلتنگی بود
* * * * * * * * * * * * * * * * *
در هجوم لحظه های پوچ جدایی ، سکوت تنها یادگار با تو بودن است
* * * * * * * * * * * * * * * * *
معلمم به خط فاصله می گفت خط تیره، خوب می دانست فاصله ها چه به روزگار آدمها می آورد!
* * * * * * * * * * * * * * * * *
ما پیغام دوست داشتنمان را با دود به هم میرسانیم
نمیدانم آنسو برای تو تکه چوبی هست؟
من که این سو
جنگلی را به آتش کشیده ام!
* * * * * * * * * * * * * * * * *
سرم را شاید بتوانند دیگران گرم کنند
اما وقتى تو نیستى
هیچکس نیست دلم را گرم کند!
* * * * * * * * * * * * * * * * *
تمام عمر مرا مهر آشنایی برد / تمام عشق مرا داغ بی وفایی برد
گذشت عمر و نیامد نگار و من مردم / بگوش او برسانید از جدایی مرد
* * * * * * * * * * * * * * * * *
فراق و دوریت دیوانه ام کرد / چو مجنون راهی ویرانه ام کرد
چنان داغی به دل ماند از جدایی / که با هر آشنا بیگانه ام کرد
* * * * * * * * * * * * * * * * *
دمی فکر رهایی را نکردم / خیال آشنایی را نکردم
جدایی را گمان کردم ولیکن / گمان این جدایی را نکردم
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
